کلمه "پوشیده" به معنای پنهان یا مستور و "چهر" به معنای صورت یا چهره است. این ترکیب در زبان فارسی به گونه‌ای استفاده می‌شود که می‌تواند به شکل‌های مختلفی نوشته شود، اما در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی و گرامری مرتبط با این کلمات اشاره می‌کنم:

1. جدا یا پیوسته نوشتن:

   • "پوشیده چهر" به‌طور عمومی به صورت پیوسته (پوشیده‌چهر) در ادبیات و شعر استفاده می‌شود. این نوع نوشتار به زیبایی متن افزوده و به بیان مفهومی خاص کمک می‌کند.

2. استفاده از علامت‌های نگارشی:

   • در صورت نیاز به اضافه کردن علامت‌های نگارشی مانند ویرگول یا نقطه، باید توجه کنید که جای این علامت‌ها در جمله تأثیرگذار باشد و با مفهوم کلی جمله همخوانی داشته باشد. مثلاً: "و او، پوشیده چهر، وارد شد."

3. توجه به فعل و نام:

   • اگر این دو واژه در جمله ترکیب شوند، باید مطمئن شوید که فعل و ساختار جمله به‌طور صحیح با آن‌ها مطابقت داشته باشد. مثلاً: "او پوشیده چهر، رازهایی در دل داشت."

4. تناسب معنایی:

   • در استفاده از "پوشیده چهر"، باید دقت کنید تا بافتی که از این ترکیب می‌سازید با مفهوم آن مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال، این عبارت معمولاً به معانی شاعرانه و عاطفی مربوط می‌شود.
5. استفاده در شعر و نثر:
   • این ترکیب به‌خصوص در شعرهای کلاسیک فارسی، به‌خاطر زیبایی و ایهام معنایی که دارد بسیار محبوب است. می‌توان از آن در آثار ادبی و نثرهای شاعرانه نیز استفاده کرد.

با رعایت این نکات می‌توان به نگارش صحیح و زیبای متن‌هایی که شامل "پوشیده چهر" هستند، دست یافت.