کلمه "چهر" در زبان فارسی به معنای "چهره" و به طور خاص، به ویژگی‌های ظاهری یا صورت انسان اشاره دارد. در نگارش و استفاده از این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "چهر" به طور عمومی به صورت "چهره" نوشته می‌شود. استفاده از "چهر" به‌عنوان یک واژه مختصر یا علمی ممکن است در بعضی از متن‌ها صورت گیرد، اما در نوشته‌های روزمره و غیررسمی معمولاً "چهره" کاربرد دارد.

2. قواعد نوشتاری:

   • در جمله‌سازی با "چهره"، توجه کنید که این کلمه معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌تواند صفت‌هایی مانند "زیبا"، "خسته" یا "گمگشته" را به خود جاری کند.
   • باید به همنشینی واژه‌ها و توافق آنها با فعل‌ها در جملات دقت کرد. برای مثال: "چهره او زیبایی خاصی دارد."

3. فعل‌های مربوطه: در جملات می‌توان از فعل‌هایی مانند "داشتن"، "ظاهر شدن" و "تغییر کردن" به همراه "چهره" استفاده کرد. به عنوان مثال: "چهره او شاداب به نظر می‌رسید."

4. استفاده مجازی: گاه "چهره" به‌صورت مجازی برای توصیف وضعیت یا شرایط اجتماعی و فرهنگی نیز به کار می‌رود. به‌عنوان مثال: "چهره اقتصادی کشور در حال تغییر است."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "چهره" به‌صورت صحیح و مناسب در نوشتار خود استفاده کنید.

1. چهره او همیشه در یادم باقی مانده است، حتی سال‌ها پس از آن روز.
2. در جشن تولد، چهره همه از شادی پر بود و لبخند به لب داشتند.
3. هنرمند با استعداد توانست چهره شخصیت‌های داستان را به زیبایی به تصویر بکشد.