کلمه "پیروزه خرقه" در زبان فارسی به معنای "خوشبخت" یا "سعادتمند" به کار می‌رود و معمولاً در ادبیات و شعر ایرانی استفاده می‌شود. در ارتباط با قواعد نگارشی، به چند نکته قابل توجه اشاره می‌کنم:

1. افت و خیز صدا (تکیه): در نوشتار فارسی تکیه کلمات معمولاً بر روی هجاهای معین است. کلمه "پیروزه" دارای تکیه بر هجاهای اول و آخر و "خرقه" تکیه بر هجاهای دوم و سوم دارد.

2. نوع نگارش: معمولاً در نوشتار رسمی و ادبی برای تاکید یا زیبایی در زبان، ترکیباتی مانند "پیروزه خرقه" به صورت کامل و درست نوشته می‌شوند و از استفاده از علائم نگارشی به طور رجال استفاده می‌شود.

3. فاصله: میان دو کلمه "پیروزه" و "خرقه" باید یک فاصله وجود داشته باشد.

4. نوشتار رسمی: در متون رسمی و علمی، باید به دقت به معانی و مفاهیم واژه‌ها توجه کرد و در صورت نیاز، توضیحات بیشتری برای روشن شدن معنا ارائه داد.

5. قواعد دستوری: اگر کلمه "پیروزه" به عنوان صفت و "خرقه" به عنوان اسم به کار رود، ساختار جمله باید به گونه‌ای باشد که این رابطه به وضوح قابل مشاهده باشد.

به عنوان مثال: "او با پوشیدن پیروزه خرقه نشان داد که در زندگی موفق است."

در این جمله، ارتباط معنایی و نگارشی بین دو کلمه به خوبی برقرار شده است.