کلمه "آوردن" در زبان فارسی به معنی "به‌دست آوردن" یا "نیاوردن" است و کاربردهای مختلفی دارد. در اینجا به بررسی برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. نحو و دستوری:

   • "آوردن" فعل حرکتی است و در زمان‌های مختلف صرف می‌شود:
     • زمان حال: می‌آورم، می‌آوری، می‌آورد
     • زمان گذشته: آورد، آوردی، آوردند
     • زمان آینده: خواهم آورد، خواهی آورد، خواهند آورد

2. قطعه‌نویسی:

   • هنگام استفاده از "آوردن" در جملات، باید به نوع جمله (سوال، خبری، منفی) توجه کرد.
   • مثال:
     • خبری: ما کتاب را می‌آوریم.
     • منفی: او کتاب را نمی‌آورد.
     • سوالی: آیا او کتاب را می‌آورد؟

3. موارد خاص:

   • "آوردن" در ترکیبات مختلف نیز استفاده می‌شود، مثل:
     • "آوردن چیزی به کسی": امانتی را برای دوستش آورد.
     • "آوردن به نتیجه": در مذاکرات، به نتیجه‌ای رضایت‌بخش رسیدند.

4. نگارش و املاء:

   • دقت کنید که "آوردن" همیشه به صورت یکجا نوشته می‌شود و نباید آن را به صورت جداسازی شده (ا + آوردن) نوشت.
   • دقت در تفکیک واژه‌ها در جملات نیز بسیار مهم است.
5. بیان و اسلوب:
   • در نوشتن متون رسمی یا ادبی، سعی کنید از "آوردن" به‌طور مناسب و در ترکیب‌های مناسب استفاده کنید تا بر مفهوم و زیبایی متن افزوده شود.

با رعایت این موارد می‌توانید به‌طور مؤثری از کلمه "آوردن" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. او همیشه با خود کتاب‌های جالبی را به مدرسه می‌آورد.
2. هنگام تولدش، دوستانش یک کیک بزرگ برایش آوردند.
3. معلم درباره اهمیت مطالعه و یادگیری، نکات جدیدی را به کلاس آورد.