در زبان فارسی، کلمه «تازه» به معنی جدید، نو و تازه به کار می‌رود. این کلمه ممکن است در ترکیبات مختلف و با پسوندها یا پیشوندها به کار رود.

در مورد نوشتن و قواعد نگارشی:

1. حالت‌های مختلف کلمه:

   • کلمه «تازه» به تنهایی به کار می‌رود و به عنوان صفت می‌تواند برای توصیف اسامی (مانند «نان تازه»، «سبزی تازه» و ...) به کار رود.
   • در برخی از مواقع، ممکن است به اشتباه «بتازه» نوشته شود. این شکل نادرست است و باید به صورت «تازه» نوشته شود.

2. جایگاه کلمه در جمله:

   • در جمله می‌توانید از «تازه» به عنوان صفت استفاده کنید: مثلاً «این نان تازه است.»
3. قواعد نگارشی:
   • مانند تمام کلمات فارسی، «تازه» باید به درستی و با املای صحیح نوشته شود. در اینجا از حروف و نشانه‌های نگارشی به درستی استفاده کنید.
   • ترجیحاً از کلمه‌ای که معانی و مفهوم رسمی‌تری دارد استفاده کنید و از اشکالات املایی پرهیز کنید.

بنابراین، صحیح‌ترین و مناسب‌ترین شکل نوشتاری «تازه» است و باید از نگارش «بتازه» اجتناب کرد.