کلمه "تخته بند شدن" در زبان فارسی معمولاً به معنای محدود شدن در یک چارچوب مشخص، به خصوص در زمینه‌های فکری یا اجتماعی، استفاده می‌شود. در مورد قواعد نگارشی و زبان‌شناسی این ترکیب، نکات زیر قابل توجه است:

1. فعل و ساختار: "بند شدن" یک فعل مرکب است که به معنی محدود یا محصور شدن است. "تخته" در اینجا به عنوان مفعول یا موصوف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2. نقطه‌گذاری: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، توجه به اصول نقطه‌گذاری اهمیت دارد. مثلاً در جملاتی که این واژه به عنوان جزء جمله به کار می‌رود، باید دقت شود که جملات به صورت روان و واضح نوشته شوند.

3. تطابق فاعل و فعل: در جمله باید به تطابق فاعل و فعل توجه کرد. برای مثال: "آن‌ها تخته بند شدند" به درستی بیان می‌کند که فاعل (آن‌ها) و فعل (بند شدن) با یکدیگر در توافق هستند.

4. تنوع در کاربرد: این ترکیب می‌تواند در متون رسمی و غیررسمی به کار برود. در متن‌های ادبی، ممکن است به شیوه‌ای شاعرانه یا توصیفی تر بیان شود.

5. جایگاه واژه‌ها: در استفاده از این ترکیب در جملات، معمولا "تخته" به عنوان حرف اول (مضاف) و "بند شدن" به عنوان فعل مورد توجه قرار می‌گیرد.

به‌طور کلی، هنگام استفاده از "تخته بند شدن"، توجه به ثبات و دقت در نگارش و بیان معانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.