در بیان واژه "تراب آلوده"، به چند نکته نگارشی و قواعد فارسی توجه می‌شود:

1. دقت در املاء: کلمه "تراب" به معنی خاک و زمین است، و "آلوده" به معنای آغشته به آلودگی یا ناپاکی. در نوشتن این ترکیب باید توجه شود که املای هر دو کلمه درست باشد.

2. فاصله‌گذاری: بین کلمات "تراب" و "آلوده" باید یک فاصله وجود داشته باشد، چون این دو کلمه هر کدام به تنهایی معنی دارند و در ترکیب به یک مفهوم جدید اشاره می‌کنند.

3. نحوه بیان: در متون رسمی و علمی، برای توضیح یا توصیف ویژگی‌ها یا حالات، بهتر است از جملاتی استفاده شود که ترکیبات را به طور کامل شرح دهند. مثلاً می‌توان گفت "تراب آلوده، به معنای خاکی است که به آلودگی‌های مختلف دچار شده است".

4. استفاده از ویرگول: در صورت نیاز به توضیحات بیشتر، می‌توان از ویرگول برای جداسازی اطلاعات مرتبط استفاده کرد. برای مثال: "تراب آلوده، خاکی است که به مواد زاید و سموم آلوده شده است".

5. قانون‌های نگارشی: در نوشته‌های ادبی و غیررسمی، می‌توان از زیبایی‌های زبانی و توصیف‌های شاعرانه استفاده کرد؛ مثلاً به جای "تراب آلوده"، می‌توان گفت "خاکی غرق در آلودگی‌ها".

هریک از این نکات می‌تواند به ارتقای کیفیت نوشتار شما کمک کند.