کلمه «تنگ آمدن» به معنای فشار آوردن یا احساس ناراحتی و محدودیت به کار می‌رود. در زیر به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این اصطلاح می‌پردازیم:

1. ترکیب و تجزیه: «تنگ آمدن» از دو بخش تشکیل شده است:

   • «تنگ» که صفت است و به معنای تنگی یا محدودیت است.
   • «آمدن» که فعل است و به معنای به وقوع پیوستن یا واقع شدن است.

2. مفاهیم و کاربرد: این اصطلاح معمولاً به حالتی اشاره دارد که فرد احساس می‌کند در شرایط یا موقعیتی محدود و تحت فشار قرار دارد.

3. قواعد نگارشی:

   • استفاده صحیح: این ترکیب را در جملات به درستی به کار ببرید. مثلاً: «در این شرایط، واقعاً تنگ آمدم» یا «از این وضعیت، تنگ آمده‌ام».
   • افعال مرتبط: می‌توان از افعال و صفات دیگری نیز به همراه «تنگ آمدن» استفاده کرد. برای مثال: «تنگ آمدن از فشار روانی» یا «تنگ آمدن از محدودیت‌های اجتماعی».
4. نکات اضافی:
   • این ترکیب می‌تواند در جملات توصیفی، احساسی و یا توجیهی به کار رود تا احساسات فردی را بیان کند.
   • به‌طور کلی، در زبان فارسی، ترکیب‌هایی مشابه با ساختار «صفت + فعل» به طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند و رعایت قواعد نگارشی در این زمینه اهمیت بالایی دارد.

اگر سوال خاصی درباره نحوه استفاده یا معانی دیگر این ترکیب دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. وقتی باران شروع به باریدن کرد، احساس می‌کردم که تنگ آمدن فضا باعث ناراحتی‌ام می‌شود.
2. او از تنگ آمدن در شرایط دشوار زندگی‌اش همیشه شکایت می‌کرد.
3. در جمعی که هیچ‌کس او را درک نمی‌کرد، احساس تنگ آمدن به او دست داد.