عبارت "تیز طبع" به معنای زیرکی و تیزهوشی فرد است. برای نوشتن این عبارت در متون فارسی، رعایت نکات زیر می‌تواند مفید باشد:

1. نوشته درست: عبارت باید به صورت "تیز طبع" نوشته شود. کلمه "تیز" به معنی سریع و زیرک و "طبع" به معنای طبیعت یا خصلت است.

2. تلفظ: درست تلفظ کردن این عبارت مهم است. تیز طبع به صورت /tiːz tɑbʊʿ/ تلفظ می‌شود.

3. استفاده در جملات: می‌توانید از این عبارت در جملات خود استفاده کنید. به عنوان مثال:

   • "او فردی تیز طبع است و همیشه در حل مسائل موفق عمل می‌کند."
   • "تیز طبع بودن به او کمک کرده است تا در کار خود سریع‌تر از دیگران پیشرفت کند."

4. پرهیز از استفاده نادرست: این عبارت باید در مواقعی که به ویژگی‌های مثبت فرد اشاره دارید، به کار رود و از به کار بردن آن در معنای منفی یا توهین‌آمیز خودداری کنید.

5. این ترکیب می‌تواند به عنوان صفت به کار برود: مثلاً می‌توانید بگویید: "او انسان تیز طبعی است."

با رعایت این نکات، می‌توانید به ‌خوبی از عبارت "تیز طبع" در نگارش‌های مختلف استفاده کنید.