کلمه «آبدار باشی» در زبان فارسی به صورت مستقل به معنای «خوشحال باشی» یا «خوش‌حال‌کننده باشی» به کار نمی‌رود و در واقع به نظر می‌رسد که یک ترکیب یا اصطلاح خاص باشد.

با این حال، اگر بخواهیم به صورت عمومی به قاعده‌های نگارشی و قواعد زبان فارسی بپردازیم، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. زبان معیار: در نوشته‌های رسمی و ادبی، باید از زبان معیار استفاده کرد و از لهجه‌ها و اصطلاحات محلی پرهیز کرد.

2. نشانه‌گذاری: استفاده صحیح از نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول، نقطه، علامت سوال و ...

3. خط فاصله: در ترکیب‌های متصل یا جدا (مثلاً «آبدار» و «باشی») باید دقت شود که آیا باید آنها را با خط فاصله نوشت یا جدا.

4. نظم و ترتیب: جملات باید به گونه‌ای منظم و مرتب نوشته شوند تا مفهوم به درستی منتقل شود.

اگر منظور شما از «آبدار باشی» به طور خاص در یک متن یا گفتار خاص باشد، لطفاً بیشتر توضیح دهید تا بتوانم به دقت بیشتری پاسخ دهم.