کلمه "جسمانی" به معنای مربوط به جسم یا بدن است و به طور خاص در مباحث فلسفی، پزشکی و روان‌شناسی به کار می‌رود. در اینجا به برخی نکات دستوری و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. نوع کلمه: "جسمانی" صفت است و به اسم‌هایی که به نوعی با بدن یا جسم ارتباط دارند، اطلاق می‌شود. مثلاً: «جسمانی و روحانی» یا «ویژگی‌های جسمانی».

2. ترکیب با اسامی: این کلمه معمولاً با اسم‌هایی مانند "فعالیت"، "تغذیه" یا "سلامت" به کار می‌رود. مثال: «فعالیت‌های جسمانی» یا «تغذیه جسمانی».

3. جنس و تعداد: این صفت به صورت مفرد و مؤنث به کار می‌رود و در جملات می‌تواند به اشکال مختلفی جمله‌سازی شود. مثلاً: «ویژگی‌های جسمانی انسان‌ها متفاوت است.»

4. نوشته‌کردن: در نگارش، کلمه "جسمانی" باید به درستی و با رعایت املاء صحیح نوشته شود.

5. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند در جملات به عنوان صفت قبل از اسم یا به عنوان اسم در جملات استفاده شود. مثلاً: «نقش فعالیت‌های جسمانی در سلامت روان بسیار حائز اهمیت است.»

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "جسمانی" به طور مؤثر و صحیح در نوشتار و گفتار بهره برد.

البته! در زیر چند مثال برای کلمه "جسمانی" در جمله آورده شده است:

1. او به خاطر فعالیت‌های زیاد در ورزش، از نظر جسمانی در وضعیت خوبی قرار دارد.
2. تمرین‌های منظم می‌توانند به بهبود سلامت جسمانی کمک کنند.
3. برخی افراد باور دارند که سلامت روانی و جسمانی به یکدیگر وابسته هستند.
4. تغذیه مناسب می‌تواند تأثیر زیادی بر سلامت جسمانی و انرژی فرد داشته باشد.
5. در علوم پزشکی، به بررسی ارتباط بین بیماری‌های جسمانی و عوامل روانی توجه ویژه‌ای می‌شود.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!