کلمه "جلوه کردن" به معنی نمایان شدن، آشکار شدن یا به نمایش گذاشتن است و در جمله‌ها به صورت‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر می‌تواند مفید باشد:

1. نحو عبارت: این کلمه ممکن است به صورت فعلی و اسم استفاده شود. به عنوان مثال:

   • او در مهمانی جلوه کرد.
   • جلوه آن هنر در آثارش مشهود است.

2. فعل گذرای جملات: غالباً "جلوه کردن" به عنوان فعل گذرایی استفاده می‌شود. مثلاً:

   • زیبایی طبیعت در فصل بهار جلوه می‌کند.

3. زمینه‌های ادبی: این کلمه به طور خاص در شعر و ادبیات برای توصیف زیبایی یا جلوه‌های غیرملوسی به‌کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • عشقش چون گل در باغ جلوه کرد.

4. استفاده توصیفی: معمولاً از این کلمه در متون توصیفی برای ترسیم تصاویری زیبا و جذاب استفاده می‌شود:

   • آفتاب در افق طلوع کرد و بر دریا جلوه‌ای خیره‌کننده بخشید.

5. پیشوندها و پسوندها: "جلوه" می‌تواند با پیشوندها و پسوندهای مختلف ترکیب شده و معانی متفاوتی پیدا کند:

   • جلوه‌گری: به معنای نمایاندن خود به شیوه‌ای خاص.
   • جلوه‌گاه: مکان یا فضایی که جلوه‌ای خاص دارد.
6. نگارش صحیح: همواره به نوشتن صحیح و املایی توجه داشته باشید و از ایهام و دو معنایی‌ها پرهیز کنید تا مفهوم جملات واضح باشد.

با رعایت این نکات، می‌توان در نوشتار و گفتار خود از کلمه "جلوه کردن" به خوبی استفاده کرد.