کلمه "جماع" در زبان فارسی به معنای "در هم آمیختن" یا "جمع شدن" است و بیشتر در زمینه‌های فقهی و حقوقی به کار می‌رود.

قواعد و نکات نگارشی برای کلمه جماع:

1. املای صحیح: کلمه "جماع" با "ج" و "ع" نوشته می‌شود. املای نادرست این کلمه ممکن است به اشتباه‌های معنایی منجر شود.

2. آواشناسی: این کلمه به صورت /ʤæmʊˈʕɑː/ تلفظ می‌شود. توجه به تلفظ صحیح آن در نوشتار و گفتار مهم است.

3. معنی و سیاق: در هنگام استفاده از کلمه "جماع" توجه به معنای آن در سیاق جمله ضروری است. این کلمه معمولاً در مقالات علمی، متون دینی و فقهی استفاده می‌شود.

4. نحو: "جماع" می‌تواند به عنوان اسم به کار رود و معمولاً در کنار فعل یا صفات دیگر قرار می‌گیرد مثل "جماع انسانی" یا "جماع در حقوق".

5. قیدها و پسوندها: کلمات مرتبط با "جماع" می‌توانند شامل ترکیبات مختلف باشند، اما استفاده از آن‌ها در متن باید با دقت و درستی صورت گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "جماع" به درستی و به موقع در متون فارسی استفاده کرد.

البته، در اینجا چند مثال برای کلمه "جماع" در جمله آورده شده است:

1. جماعتی از مردم در میدان تجمع کرده بودند و به تماشای مراسم پرداخته بودند.
2. در این منطقه، جماعت‌های مختلفی از قومیت‌ها زندگی می‌کنند و فرهنگ‌های متنوعی دارند.
3. برای موفقیت در کار تیمی، جماعت باید به خوبی با هم همکاری کنند.
4. در این کتاب، نویسنده به بررسی تأثیرات اجتماعی جماعت‌های جوان پرداخته است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید.