کلمه "جوش" و "خروش" در فارسی به معنای شدت و هیجان به کار می‌روند و در ترکیب‌های مختلف نیز قابل استفاده هستند. در اینجا به قواعد نگارشی و نوشتاری این کلمات اشاره می‌شود:

۱. موارد استعمال

• جوش: معمولاً به معنی حرکت شدید، انرژی و هیجان به کار می‌رود. مثلاً "جوش و خروش زندگی" به معنی حیات پر انرژی و پرتحرک است.
• خروش: به معنای صدای بلند و عاطفی، به ویژه در مواقع هیجان و خشم به کار می‌رود. مثلاً "خروش دریا" به معنی صدای طوفانی دریا است.

۲. نگارش ترکیبی

• این دو کلمه به طور معمول در کنار هم به کار می‌روند و معمولاً به شکل "جوش و خروش" نوشته می‌شوند.
• در صورتی که بخواهید این ترکیب را در متن خود استفاده کنید، حتماً از "و" برای تفکیک دو کلمه استفاده کنید و هیچ‌گاه آن‌ها را به هم بچسبانید!

۳. نکتۀ نحوی

• هر دو کلمه در زبان فارسی می‌توانند به عنوان اسم و به شکل جمع نیز استفاده شوند. مثلاً می‌توان گفت "جوش‌ها"، "خروش‌ها".

۴. استفاده در اشعار و نثر

• این کلمات به خصوص در ادبیات فارسی به طور مجازی و زیبا به کار می‌روند و می‌توانند حس و حال خاصی به متن بدهند.

مثال

• "در دل شب، صدای جوش و خروش آب، آرامش را از من گرفت."
• "آن اجتماع بزرگ، جوش و خروش جوانی را به ارمغان آورد."

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمات "جوش" و "خروش" به درستی و به زیبایی در نوشتار خود استفاده کنید.