کلمه "چشم‌آویز" در زبان فارسی به معنای چیزی است که جلب توجه می‌کند یا چشم را می‌نوازد. در نگارش این کلمه، قواعد زیر قابل توجه است:

1. نوشتن ترکیب: کلمه "چشم‌آویز" به صورت ترکیبی نوشته می‌شود و به همین دلیل باید از حرف "ح" در "آویز" استفاده کرد تا تلفظ درست را داشته باشد.

2. نوشتن با خط تیره: در ترکیب‌های صفت و موصوف مانند "چشم‌آویز"، استفاده از خط تیره ضروری است. خط تیره نشان‌دهنده این است که این دو واژه به هم پیوسته‌اند و یک مفهوم واحد را تشکیل می‌دهند.

3. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به این صورت است: "چشم‌آویز"، با تاکید بر پاره‌کلمه "چشم".

4. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به عنوان صفت برای توصیف اشیاء، مکان‌ها یا حتی افراد به کار رود. مثلاً: "این تابلو با رنگ‌های زنده‌اش چشم‌آویز است."

در کل، "چشم‌آویز" به عنوان یک صفت توصیفی می‌تواند در متون ادبی و نثر رسمی به خوبی به کار رود.

1. در شب تاریک، ستاره‌ها مانند چشم آویزهایی در آسمان درخشان بودند.
2. او در جشن تولدش یک گردنبند زیبا با یک چشم آویز درخشان دریافت کرد.
3. در گوشه‌ی اتاق، تابلو نقاشی از یک چشم آویز قدیمی چشم‌ها را به خود جلب کرد.