کلمه "حاشا" در زبان فارسی به معنای انکار و نفی используется. در اینجا چند نکته در مورد استفاده و نگارش این کلمه ارائه می‌شود:

1. نحوه استفاده: "حاشا" به عنوان یک قید در جملات به کار می‌رود و معمولاً برای رد کردن یک ادعا یا نظر استفاده می‌شود.

   • مثال: "حاشا که من این کار را کرده باشم."

2. نکات نگارشی:

   • "حاشا" باید با دقت و در موقعیت‌های مناسب به کار برود، زیرا بار معنایی قوی دارد.
   • در جملات رسمی و ادبی، معمولاً جایگاه بالاتری دارد.

3. نکات گرامری:

   • "حاشا" معمولاً به عنوان یک کلمه مستقل در جمله استفاده می‌شود و نیازی به ترکیب با دیگر کلمات ندارد.
   • در جملات منفی نیز می‌تواند به کار رود.
4. مثال‌های دیگر:
   • "حاشا که این حادثه به من مربوط باشد."
   • "حاشا از تو! این دروغ است."

با توجه به اینکه "حاشا" یک کلمه ادبی و رسمی است، در محاوره‌ها و متن‌های غیررسمی کمتر استفاده می‌شود.

در نهایت، دقت کنید که این کلمه در متون ادبی و شعر بیشتر دیده می‌شود.

البته! در زیر چند مثال از کلمه “حاشا” در جملات آورده‌ام:

1. حاشا که من بخواهم به دوستی‌ام خیانت کنم.
2. او حاشا کرد که در این ماجرا نقشی داشته باشد.
3. حاشا که بر این حرف‌ها تأمل نکنم؛ برای من همیشه حقیقت اولویت دارد.
4. حاشا که فراموش کنم محبت‌هایی را که خانواده‌ام به من کرده‌اند.
5. او با صدای بلند گفت: "حاشا که من این کار را بکنم، چون همیشه به اصولم پایبند هستم."

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری دارید، بفرمایید!