کلمات "حاشا" و "کلا" در زبان فارسی از کلمات مهمی هستند که در جملات مختلف به کار می‌روند. در ادامه، به برخی از قوانین مربوط به این کلمات و نحوه استفاده از آن‌ها پرداخته می‌شود.

حاشا:

1. معنا: حاشا به معنای انکار، نفی یا رد کردن است.
2. قید: معمولاً در جملات به عنوان قید به کار می‌رود و می‌تواند به معنای این باشد که فردی چیزی را انکار می‌کند، مثلاً: "حاشا که من این کار را کرده‌ام."
3. جایگاه در جمله: معمولاً در ابتدای جمله یا بعد از فعل قرار می‌گیرد.

کلا:

1. معنا: کلا به معنای "به طور کلی" یا "در کل" است و برای بیان یک دیدگاه کلی یا جمع‌بندی استفاده می‌شود.
2. قید: یک قید است که معمولاً برای تأکید و جمع‌بندی در جملات به کار می‌رود، مثلاً: "کلاً می‌توان گفت که این پروژه موفق بوده است."
3. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً در ابتدای جمله یا پس از فاعل و قبل از فعل قرار می‌گیرد.

نکات نگارشی:

• فاصله و نگارش: حاشا و کلا باید به صورت جداگانه نوشته شوند؛ یعنی بین کلمه و فعل یا سایر اجزاء جمله فاصله وجود دارد.
• فضای خالی: در متون ادبی و رسمی، استفاده از این کلمات باید با توجه به سبک نوشتار و مخاطب مناسب باشد.

با توجه به توضیحات فوق، می‌توان از این کلمات در جملات مختلف بهره‌برداری کرد و به درک بهتر مفهوم آن‌ها دست یافت.