قواعد استفاده از کلمات خارجی در زبان فارسی با توجه به نگارش و تلفظ آنها دارای چند نکته مهم است:

1. تلفظ صحیح: در برخی موارد، لازم است کلمات خارجی به گونه‌ای تلفظ شوند که برای فارسی‌زبانان قابل درک باشد. بنابراین، ممکن است در نوشتار فارسی، تغییراتی در تلفظ اصلی آن کلمه ایجاد شود.

2. واژه‌گزینی: ممکن است یک کلمه خارجی معادل یا ترجمه‌ای در زبان فارسی داشته باشد. در این صورت، در صورت امکان بهتر است از معادل فارسی استفاده شود. به عنوان مثال، به جای "کامپیوتر"، می‌توان از "رایانه" استفاده کرد.

3. نوشتن به الفبای فارسی: کلمات خارجی که در فارسی استفاده می‌شوند، معمولاً باید به الفبای فارسی نوشته شوند. مثلاً "computer" به "کامپیوتر" تبدیل می‌شود.

4. استفاده از علامت‌گذاری صحیح: در متون فارسی، باید از علامت‌گذاری‌های درست برای تفکیک کلمات و جملات استفاده کرد، به ویژه در زمانی که کلمات خارجی وارد جمله‌ای به زبان فارسی می‌شوند.

5. تطابق با قواعد نگارشی: کلمات خارجی هم باید با قوانین نگارشی فارسی هماهنگ باشند، به عنوان مثال، در استفاده از فاصله‌ها، ویرگول‌ها، و دیگر نشانه‌گذاری‌ها.

6. توجه به جنس کلمات: در فارسی، هر کلمه‌ای جنس خاصی دارد (مؤنث یا مذکر) و بعضی از کلمات خارجی ممکن است نیاز به تطابق با این قاعده داشته باشند.

7. استفاده از حروف اضافه و پسوندها: هنگام ترکیب کلمات خارجی با جملات فارسی، توجه به استفاده صحیح از حرف‌های اضافه و پسوندهای فارسی بسیار مهم است.

با رعایت این نکات، می‌توان کلمات خارجی را به‌خوبی در متون فارسی استفاده کرد و از هرگونه اشتباه در نوشتار جلوگیری کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خارجی" در جمله آورده شده است:

1. این شرکت به تولید محصولات خارجی مشهور است.
2. او به تازگی یک دوست خارجی از کشور فرانسه پیدا کرده است.
3. فیلم‌های خارجی معمولاً در جشنواره‌های سینمایی نمایش داده می‌شوند.
4. بسیاری از دانشجویان ایرانی برای ادامه تحصیل به دانشگاه‌های خارجی می‌روند.
5. در نمایشگاه امسال، تجربه استفاده از تکنولوژی‌های خارجی به نمایش گذاشته شد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!