کلمه "خمیر کردن" یک ترکیب فعلی است که از دو بخش "خمیر" و "کردن" تشکیل شده است. در زیر به بررسی برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. ساختار ترکیبی: "خمیر" به معنای خمیر (ماده‌ای که برای پخت نان استفاده می‌شود) و "کردن" به معنای انجام عمل است. ترکیب این دو به معنای "عمل تهیه خمیر" است.

2. صرف فعل: این فعل را می‌توان در زمان‌های مختلف صرف کرد. به‌عنوان مثال:

   • زمان حال: من خمیر می‌کنم، تو خمیر می‌کنی
   • زمان گذشته: من خمیر کردم، تو خمیر کردی
   • آینده: من خمیر خواهم کرد

3. جایگاه در جمله: این ترکیب می‌تواند در جملات مختلف به کار برود. به‌عنوان مثال:

   • "من تصمیم دارم خمیر کنم."
   • "امروز می‌خواهم خمیر کنم."

4. قواعد نگارشی:

   • در نوشتن، باید به فاصله‌گذاری مناسب توجه کرد. بین کلمات یک فضای خالی می‌ماند.
   • در صورت استفاده از این ترکیب در متن‌های رسمی، توجه به قاعده‌های نگارشی مانند نقطه‌گذاری و علائم نگارشی نیز مهم است.
5. استفاده در جملات امری: این کلمه می‌تواند در جملات امری نیز استفاده شود. به‌عنوان مثال:
   • "خمیر کن!" یا "لطفاً خمیر کن."

با رعایت این نکات می‌توان به‌درستی از کلمه "خمیر کردن" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.