کلمه "خندان" در زبان فارسی به معنای کسی است که می‌خندد یا لبخند بر لب دارد. در زیر به بررسی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه پرداخته می‌شود:

۱. نوع کلمه

• "خندان" یک صفت است و به حالت یا ویژگی فردی اشاره می‌کند.

۲. کاربرد

• "خندان" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف افراد یا اشیاء به کار رود. از جمله:
  • فرد خندان
  • چهره خندان

۳. صرف و نحوه‌ی استفاده

• این کلمه به خودی خود تغییر نمی‌کند ولی ممکن است با استفاده از آن به صورت جمع نیز به کار رود. به عنوان مثال:
  • افراد خندان

۴. ترکیبات

• "خندان" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود. برخی ترکیب‌ها شامل:
  • خندان و شاد
  • خندان و خوشحال

۵. قواعد نگارشی

• در زبان فارسی، اگر "خندان" در جملات به کار رود، باید به موارد دیگر در جمله توجه کنیم؛ به طور مثال، ترتیب واژه‌ها و علامت‌های نگارشی.

۶. مثال

• جمله: "او همیشه با چهره‌ای خندان به جمع می‌آید."

به طور کلی، "خندان" کلمه‌ای ساده و موثر در توصیف حالات اشخاص است و در نوشتار فارسی باید به دقت و با رعایت مقررات نگارشی به کار رود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خندان" در جمله آورده‌ام:

1. بچه‌ها با صورت‌های خندان به پارک رفتند و در آنجا بازی کردند.
2. او همیشه با چهره‌ای خندان و مهربان به دیگران سلام می‌کند.
3. در روز تولدش، رویدادی پر از شادی و افراد خندان برگزار شد.
4. تصاویر خندان این عروسی نشان‌دهندهٔ خوشحالی مهمانان بود.
5. هنگام تماشای کمدی، او به قدری خندان شد که اشک از چشمانش آمد.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!