کلمه "خواجه‌سرا" ترکیبی از دو جزء "خواجه" و "سرا" است که به معنای مکان یا محل اقامت افراد با مقام یا اهمیت خاص اشاره دارد، به ویژه در تاریخ و فرهنگ ایران. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. تلفظ و املا: کلمه "خواجه‌سرا" به صورت متصل نوشته می‌شود و بین دو جزء آن از نشان کوچک «ت» استفاده می‌شود (خواجه‌سرا).

2. نوع کلمه: "خواجه‌سرا" معمولاً به عنوان اسم خاص استفاده می‌شود و به مکان‌هایی که خواجه‌ها (افراد با مقام و منزلت) در آنجا سکونت داشته‌اند، اشاره دارد.

3. نحوهٔ استفاده در جملات:

   • "خواجه‌سرا محل اقامت اشراف و خواجگان در دوران گذشته بوده است."
   • "در تاریخ ایران، خواجه‌سراها به عنوان مراکز فرهنگی و اجتماعی شناخته می‌شدند."
4. نکات نگارشی:
   • در نگارش رسمی و ادبی از استفاده مکرر و بدون ضرورت از این کلمه خودداری کنید.
   • اگر خواسته باشید به مفهوم یا محل خاصی اشاره کنید، از قیدهای لازم استفاده کنید تا مفهوم روشن‌تر باشد: "خواجه‌سرای فلان شهر".

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "خواجه‌سرا" به درستی و به طرز مؤثری استفاده کنید.

1. در دوران صفویه، خواجه‌سراها نقش مهمی در دربار داشتند و به عنوان مشاوران نزدیک پادشاهان شناخته می‌شدند.
2. شخصیت خواجه‌سرا در داستان‌های ادبی ایران معمولاً به عنوان فردی با اطلاعات و نفوذ زیاد به تصویر کشیده می‌شود.
3. در مراسم‌های سلطنتی، خواجه‌سراها با لباس‌های فاخر خود، جلب توجه می‌کردند و به مهمانان خوش‌آمد می‌گفتند.