عبارت "خوش طالع" در زبان فارسی به معنای فردی است که دارای شانس و بخت خوبی است. در نوشتن این عبارت، برخی نکات و قواعد نگارشی مد نظر قرار می‌گیرد:

1. فاصله: کلمه "خوش" و "طالع" باید با فاصله از یکدیگر نوشته شوند، زیرا این دو کلمه به صورت ترکیبی نیستند و هر کدام یک واژه مستقل محسوب می‌شوند.

2. نوشتن با حروف فارسی: اطمینان حاصل کنید که از حروف فارسی استفاده می‌کنید و از حروف لاتین یا غیره خودداری کنید.

3. استفاده از اعراب: در نگارش عمومی، معمولاً اعراب‌گذاری لازم نیست، اما اگر در متن‌های ادبی یا خاص به اعراب‌گذاری نیاز است، می‌توانید "خوش طالع" را به صورت "خوش‌طالع" نیز بنویسید که به معنای بخت خوب به کار می‌رود.

4. رعایت قواعد نگارشی: در متن‌های رسمی، توجه به جملات و پاراگراف‌ها حائز اهمیت است. برای مثال: "او فردی خوش طالع است و همیشه در کارهایش موفق بوده است."

5. نحوه استفاده: "خوش طالع" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف انسان‌ها به کار رود. به عنوان مثال: "او با آن همه موفقیت، واقعاً خوش طالع است."

به‌طور کلی، رعایت این نکات به نگارش بیشتر شما کمک خواهد کرد و به شما اطمینان می‌دهد که از قواعد نگارشی صحیح پیروی می‌کنید.