عبارت «خوش قامت» ترکیبی است که در زبان فارسی برای توصیف افرادی استفاده می‌شود که بدن یا قامت خوبی دارند. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. فعل و صفت: «خوش» به عنوان یک صفت توصیفی است که ویژگی مثبت قامت را نشان می‌دهد. در فارسی، این نوع ترکیب‌ها معمولاً به صورت صفت و مضاف‌الیه (صفت و نام) نوشته می‌شود.

2. نوشتار با یک ترکیب: معمولاً در متون ادبی و رسمی، ترکیب «خوش قامت» به صورت مفرد و بدون حذف حروف نوشته می‌شود.

3. استفاده در جمله: این عبارت می‌تواند به‌عنوان یک صفت در جملات مختلف مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • او دختر خوش قامت و زیبایی است.
   • این مجسمه، خوش قامت و هنرمندانه ساخته شده است.

4. تطابق با اسم: هنگام استفاده از «خوش قامت» باید به جنس و شمار اسم توجه کنید. مثلاً:

   • مردان خوش قامت (مردانه)
   • زنان خوش قامت (زنانه)
5. علامت‌گذاری و شکستگی: در نگارش این عبارت، به علامت‌گذاری و فاصله‌گذاری بین کلمات توجه کنید. هیچ علامت خاصی در بین این دو واژه نیاز نیست.

به‌طور کلی، شناخت نحوه استفاده و قواعد مربوط به ترکیبات توصیفی در نوشتار فارسی می‌تواند به نگارش صحیح و مفهومی کمک کند.