کلمه "خوش منظر" یک ترکیب وصفی در زبان فارسی است که به معنای زیبا و دل‌نواز به کار می‌رود. در اینجا نکات نگارشی و قواعد مربوط به این ترکیب را بررسی می‌کنیم:

1. نوشتن با هم یا جدا: ترکیب "خوش منظر" به صورت جدا نوشته می‌شود و هر دو کلمه باید به هم چسبیده نباشند.

2. استفاده در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف یک اسم به کار برود. مثلاً:

   • "این باغ خوش منظر است."
   • "او یک نقاش خوش منظر است."

3. نوشتن صحیح: همواره باید از املای درست استفاده کرد. "خوش منظر" به صورت درست به همین شکل نوشته می‌شود.

4. قواعد صرفی و نحوی: "خوش" به عنوان صفت و "منظر" به عنوان اسم عمل می‌کند. در نتیجه، این ترکیب به عنوان صفت برای توصیف اشیا، مکان‌ها یا افراد استفاده می‌شود.

5. تناسب با ویژگی‌های دیگر: برای تقویت تصویرسازی، می‌توان "خوش منظر" را با صفات دیگر نیز همراه کرد. به عنوان مثال:
   • "باغ خوش منظر و دلنواز"
   • "چشم‌انداز خوش منظر و شگفت‌انگیز"

توجه به این نکات کمک می‌کند تا از این ترکیب به درستی در نوشتارها و مکالمات استفاده کنیم.