کلمه "آبستن" در زبان فارسی به معنای "باردار" یا "حامل جنین" است و معمولاً در مورد حیوانات و انسان‌ها به کار می‌رود. اما کلمه "آبستن کننده" به معنای کسی است که باعث آبستن شدن می‌شود. در اینجا چند نکته نگارشی و قواعد مرتبط با این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. استفاده از کلمات هم‌معنا: به جای "آبستن کننده" می‌توان از ترکیب‌هایی مانند "باردار کننده" یا "حامل کننده" نیز استفاده کرد، اما "آبستن کننده" رایج‌تر است.

2. نحوه نوشتن: این کلمه به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و نیازی به فاصله‌گذاری ندارد.

3. قواعد صرف و نحو: "آبستن" یک صفت است و "کننده" به آن یک ارزش فعلی می‌دهد. بنابراین به طور کلی ساختار آن به صورت "صفت + کننده" است.

4. استفاده در جملات: کلمه "آبستن‌کننده" معمولاً در جملاتی از قبیل "این دارو آبستن‌کننده است." یا "آبستن‌کننده‌ها باید تحت نظارت پزشکی باشند." به کار می‌رود.

5. توجه به رسم‌الخط: حروف "ی" و "ه" در "آبستن" و "کننده" باید به درستی استفاده شوند. در برخی موارد ممکن است در نوشتن این ترکیب دچار اشکال شوید.

6. معماری جملات: در جملات علمی یا پزشکی، سعی کنید از اصطلاحات دقیق استفاده کنید و توضیحات کافی درباره‌ی ویژگی‌ها و کاربردهای آبستن‌کننده‌ها بدهید.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "آبستن‌کننده" به درستی و به خوبی استفاده کنید.