کلمه "داد آفرید" به معنای خلق و ابداع چیزی است و از نظر معنایی می‌تواند به عنوان ترکیبی از دو واژه "داد" و "آفرید" مورد بررسی قرار گیرد. در زیر برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این ترکیب ارائه می‌شود:

1. فعل و اسم: "آفرید" فعل و "داد" می‌تواند به عنوان اسم یا فعل به کار برود. در ترکیب "داد آفرید"، می‌توان آن را به معنای خلاقیت یا اعطای چیزی در نظر گرفت.

2. فاصله‌گذاری: در نوشتن این ترکیب، نیازی به فاصله‌گذاری بین دو واژه نیست، زیرا به عنوان یک ترکیب معنایی در نظر گرفته می‌شود.

3. نحوهٔ املاء: کلمات "داد" و "آفرید" باید به درستی نوشته شوند، به ویژه در توجه به یا الیاف و الف و حرکات در املای آنها.

4. استفاده در جملات: این ترکیب می‌تواند به صورت‌های مختلف در جملات به کار رود؛ به عنوان مثال:

   • "او در آثارش داد آفرید."
   • "هنر او باعث داد آفریدن احساسات شد."
5. ترکیب‌های دیگر: می‌توان ترکیبات دیگری نیز با این دو واژه ایجاد کرد، مانند "داد و آفرید" که به معنای اعطا و خلق همزمان باشد.

لطفاً بفرمایید اگر سوال خاصی در مورد این عبارت یا قواعد فارسی دارید.