کلمه "دعوی دار" در فارسی به معنای "دارنده دعوی" یا "کسی که دعوی دارد" است. در مورد قواعد فارسی و نگارشی این کلمه توجه به نکات زیر مهم است:

1. نقطه‌گذاری: اگر "دعوی دار" در وسط جمله بیاید، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد. مثلاً:

   • "او یک دعوی‌دار است." (در اینجا "دعوی‌دار" به شکل یک صفت و اسم مشترک است)

2. نحوه نوشتن: بسته به متن و ساختار جمله، ممکن است "دعوی‌دار" به صورت ترکیبی نوشته شود. این ترکیب بهتر است با استفاده از خط فاصله ( - ) نوشته شود:

   • "او یک دعوی‌دار با تجربه است."

3. جمع و مفرد: اگر بخواهید این کلمه را به صورت جمع به کار ببرید، می‌توانید به "دعوی‌داران" تغییر دهید:

   • "دعوی‌داران مختلف در جلسه حضور داشتند."

4. محل استفاده: "دعوی دار" بیشتر در متون حقوقی و رسمی استفاده می‌شود. لذا باید دقت کنید که در متون غیررسمی یا محاوره‌ای به شیوه‌های غیررسمی‌تر بیان شود.

5. شکل‌های مختلف: در نوشته‌های ادبی یا رسمی، ممکن است اشکال مختلفی از این کلمه استفاده شود، بنابراین بسته به زمینه، انتخاب مناسب‌تری کنید.

به طور کلی، برای نوشتن جملات حاوی "دعوی دار" باید توجه به دقت و شیوا بودن جمله را مد نظر قرار دهید.