کلمه «دل افسرده» در زبان فارسی ترکیبی است که هر دو کلمه آن دارای معانی مخصوص به خود و نیز نحوه به‌کارگیری خاصی هستند. در ادامه به قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این عبارت می‌پردازم:

1. ترکیب و ساختار:

   • «دل» به معنای قلب، روح یا احساسات است.
   • «افسرده» یک صفت است که به معنای غمگین، ناراحت و دل‌شکسته است.

2. نکات نگارشی:

   • معمولاً این ترکیب به صورت مجزا نوشته می‌شود و نیازی به خط تیره یا سایر نشانه‌های نگارشی ندارد.
   • در متون ادبی و شعر، این ترکیب به وفور استفاده می‌شود و بار معنایی عمیقی دارد.

3. کاربرد:

   • عبارت «دل افسرده» به حالت روحی فردی اشاره دارد که دچار غم و اندوه شده است. بنابراین می‌توان آن را در جملات توصیفی استفاده کرد:
     • مثال: «او با دل افسرده به خانه برگشت.»

4. قواعد زبانی:

   • «دل افسرده» به عنوان یک ترکیب وصفی می‌تواند در جملات مختلف به کار برود و به عنوان صفت، برای توصیف فاعل یا مفعول مناسب است.
5. ادبیات:
   • این عبارت در شعر و نثر فارسی به کرّات یافت می‌شود و می‌تواند به عنوان یک تصویر ذهنی قوی از احساسات استفاده شود.

به طور کلی، «دل افسرده» یک عبارت پرمعنا و قابل استفاده در مواقعی است که بخواهیم حس اندوه و غم را توصیف کنیم.