کلمه "دیوانه" در زبان فارسی به معنی فردی است که دچار اختلالات روانی است و همچنین می‌تواند به معنای عشق جنون‌آمیز یا علاقه شدید به چیزی نیز به کار رود. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و زبانی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه "دیوانه" باید با املای درست نوشته شود و از نوشتن آن به شکل‌های نادرست پرهیز شود.

2. نشانه‌گذاری: در جملاتی که از "دیوانه" استفاده می‌شود، باید به قواعد نشانه‌گذاری دقت شود. به عنوان مثال:

   • او دیوانه است.
   • دیوانه‌وار عاشق او بود.

3. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم، صفت یا به شکل مجازی به کار رود:

   • "او دیوانه به نظر می‌رسد." (اسم)
   • "دیوانه‌وار به او عشق می‌ورزد." (مجاز)

4. قافیه و شعر: در شعر فارسی، "دیوانه" می‌تواند به عنوان یک قافیه یا وزن به کار رود و در ابیات مختلف به زیبایی جلوه کند.

5. استفاده کنایه‌ای: گاهی ممکن است "دیوانه" به شکل کنایه‌ای و برای بیان حالتی از فعالیت یا رفتار شدید استفاده شود:

   • "دیوانه‌وار می‌رقصد."
6. جنس کلمه: "دیوانه" یک اسم نرمال است و در زبان فارسی ما هم به صورت مذکر و هم مؤنث به کار می‌رود.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "دیوانه" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دیوانه" در جمله آورده‌ام:

1. او به خاطر عشقش به هنر، به یک دیوانه واقعی تبدیل شده است.
2. بعضی از افراد به دیوانه بودن در پیگیری رویاهایشان افتخار می‌کنند.
3. دیوانه باران بود و هیچ کس نمی‌توانست او را آرام کند.
4. او طوری در خیابان‌ها می‌دوید که همه فکر کردند دیوانه شده است.
5. این فیلم داستان مردی دیوانه است که در جستجوی حقیقت زندگی‌اش است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!