عبارت "ادب آموزنده" در زبان فارسی به معنای "آموزش ادب" یا "ادب که آموزنده است" به کار می‌رود. برای نگارش صحیح این عبارت و همچنین استفاده از آن در جملات، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نقطه‌گذاری:

   • در جایی که این عبارت به عنوان یک عنوان یا بخش از متن استفاده می‌شود، می‌توان آن را با دو نقطه یا خط فاصله جدا کرد.

2. توصیف:

   • اگر بخواهید این عبارت را توصیف کنید، می‌توانید از صفات مناسب استفاده کنید. مثلاً: "ادب آموزنده‌ای که در آن اخلاقیات آموزش داده می‌شود".

3. جملات نمونه:

   • "کتاب‌هایی که در زمینه ادب آموزنده نوشته شده‌اند، همواره مورد توجه قرار می‌گیرند."
   • "ما باید در یادگیری ادب آموزنده کوشا باشیم تا رفتارهای صحیح اجتماعی را بیاموزیم."

4. استفاده از افعال مناسب:

   • استفاده از افعالی که با مفهوم "آموزنده" مرتبط است، مانند "یاد دادن" یا "آموزش دادن".
5. نحوه ترکیب:
   • هنگام استفاده از "ادب آموزنده" در جملات، می‌توان از ترکیب‌های دیگر نیز بهره برد. مثلاً "کتاب ادب آموزنده" یا "نصیحت‌های ادب آموزنده".

با توجه به این نکات، می‌توانید به بهبود و تنوع در استفاده از این عبارت بپردازید.