کلمه "ذلک" در زبان عربی به معنای "آن" یا "آن چیز" است و در فارسی به عنوان یک واژه عربی در متون ادبی و دینی به کار می‌رود. در فارسی، استفاده از این کلمه به صورت خاص و با توجه به context (زمینه) ممکن است متداول نباشد و بیشتر در متون رسمی، دینی یا فلسفی مشاهده می‌شود.

قواعد نگارشی و نحوه استفاده از "ذلک" به شرح زیر است:

1. نگارش:

   • "ذلک" به صورت یک کلمه عربی نوشته می‌شود و نباید به فارسی ترجمه شود. مثلاً در جایی که به آیات قرآن یا متون عربی اشاره می‌کنید.

2. نقطه‌گذاری:

   • در جملاتی که "ذلک" به کار می‌رود، باید توجه کرد که اگر جمله پایان یافته باشد، بعد از "ذلک" باید نقطه گذاشته شود. اگر "ذلک" ادامه جمله باشد، باید با واژه بعدی به درستی متصل شود.

3. ترکیب با سایر کلمات:

   • "ذلک" معمولاً به عنوان ضمیر اشاره به کار می‌رود و ممکن است با سایر کلمات ترکیب شود تا مفهوم خاصی را برساند.

4. نحوه تلفظ:

   • در محافل‌های علمی یا مذهبی که این کلمه استفاده می‌شود، معمولاً به نحو بی‌نقصی تلفظ می‌شود.
5. جایگاه در جمله:
   • "ذلک" می‌تواند در شروع یا وسط جمله به کار رود، بسته به ساختار جملات فارسی و عربی.

به طور کلی، استفاده از "ذلک" در زبان فارسی بیشتر به متون خاص مرتبط می‌شود و استفاده روزمره از آن کمتر رایج است.

1. ذلک کتابی است که همیشه به آن علاقه داشتم.
2. ذلک مکان بسیار زیبایی است که باید حتماً از آن دیدن کنید.
3. ذلک فیلمی که دیشب دیدیم، واقعاً جذاب و هیجان‌انگیز بود.