کلمه «ذوات» از نظر قواعد فارسی و نگارشی به شکل زیر مورد توجه قرار می‌گیرد:

1. مفرد و جمع: «ذوات» جمع کلمه «ذات» است و به معنای «چیزها» یا «موجودات» به کار می‌رود. این واژه معمولاً در متون دینی، فلسفی و علمی به کار می‌رود.

2. کاربرد: «ذوات» معمولاً زمانی به کار می‌رود که بخواهیم به ویژگی‌ها یا خصوصیات موجودات متعدد اشاره کنیم. به عنوان مثال: «ذوات علمایی که در این جلسه حضور دارند».

3. نگارش: در نگارش کلمه «ذوات»، باید توجه داشت که این کلمه اغلب به شکل صحیح و با رعایت اصول نگارشی نوشته شود. به عنوان مثال، در جملات، باید از ویرگول و دیگر علائم نگارشی به درستی استفاده کرد.

4. صرف و نحو: این کلمه از نظر دستوری به‌عنوان جمع مؤنث سالم در نظر گرفته می‌شود و برای جملات و عبارات به کار می‌رود. در نتیجه، باید به توافق آن با فاعل و مفعول توجه کرد.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "ذوات" در جمله ارائه می‌دهم:

1. ذوات انسانی در فرهنگ‌های مختلف به شکل‌های متفاوتی تعریف شده‌اند.
2. در فلسفه، مفهوم ذوات به بررسی وجود و ماهیت اشیاء می‌پردازد.
3. ذوات حیوانی نیز می‌توانند در اکوسیستم نقش مهمی ایفا کنند.
4. در علم کلام، بحث درباره ذوات و ماهیات از موضوعات مهم محسوب می‌شود.
5. برخی از دانشمندان معتقدند که ذوات در طبیعت از یک نظام خاص پیروی می‌کنند.

اگر نیاز به توضیحات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!