کلمه "رسالت پرست" ترکیبی از دو واژه "رسالت" و "پرست" است. در اینجا به تحلیل واژه‌ها و قواعد نگارشی مربوط به این ترکیب می‌پردازیم:

1. رسالت:

   • این واژه به معنای مأموریت یا وظیفه‌ای مهم است که فردی به عهده دارد. در زبان فارسی، "رسالت" از ریشه "رسول" به معنای فرستاده یا پیامبر گرفته شده است.
2. پرست:
   • این واژه به معنای کسی است که به چیزی ارادت و عشق ورزیده و آن را مورد پرستش قرار می‌دهد. در این ترکیب، می‌تواند به معنای کسی باشد که به رسالت یا مأموریت خود ارادت دارد و به آن احترام می‌گذارد.

قواعد نگارشی:

• فاصله و نوشتن کلمات ترکیبی: در نوشتن ترکیبات که دو واژه به هم پیوسته شکل گرفته‌اند، معمولاً از فاصله استفاده نمی‌شود. بنابراین "رسالت پرست" می‌تواند به صورت یک کلمه نیز نوشته شود (رسالت‌پرست)، اما نگارش جدا (رسالت پرست) نیز رایج است و بستگی به سبک نگارش دارد.

• حروف اضافه: در جملات، اگر بخواهید به این کلمه اشاره کنید، توجه داشته باشید که ممکن است به حروف اضافه نیاز داشته باشید. مثلاً: "رسالت پرست بودن فردی بسیار مهم است."

• تاکید: در جملات، می‌توانید با استفاده از جملات توصیفی به‌وضوح به مفهوم یا اهمیت رسالت پرست بودن اشاره کنید.

مثال:

• "او یک رسالت پرست است که به‌خوبی وظیفه خود را انجام می‌دهد."
• "رسالت‌پرستان باید با تمام وجود به مأموریت خود عمل کنند."

اگر سؤالات بیشتری درباره کاربرد یا نحوه نگارش این ترکیب دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.