کلمه "روباه" در زبان فارسی، به معنای حیوانی با بدنی باریک و دمی پُرپشت است. در زبان ترکی نیز این کلمه مشابه و به صورت "tilki" به کار می‌رود.

در زبان فارسی، قواعد نگارشی مربوط به کلمه "روباه" به شرح زیر است:

1. شروع با حرف بزرگ: در جملات آغازین یا در نام‌ها، کلمه "روباه" باید با حرف بزرگ نوشته شود. مثال: "روباه در جنگل زندگی می‌کند."

2. نوشتن درست: کلمه "روباه" به صورت صحیح باید نوشته شود و از غلط‌های املایی پرهیز شود.

3. فعل و ساختار جملات: این کلمه معمولاً به عنوان اسم در جملات استفاده می‌شود و می‌تواند با فعل‌ها و صفت‌ها ترکیب شود. مثال: "روباه چابک است."

4. ایجاد ترکیب‌های وصفی: می‌توان از کلمه "روباه" در ترکیب با صفات مختلف استفاده کرد. مثال: "روباه قهوه‌ای" یا "روباه زیرک."

5. استفاده در ضرب‌المثل‌ها: کلمه "روباه" در بسیاری از ضرب‌المثل‌ها و داستان‌ها کاربرد دارد. مثال: "روباه در پوستین بره."

اگر سوال خاصی در خصوص کلمه "روباه" و کاربردهای آن در زبان‌های فارسی و ترکی دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.