کلمه "زبانی" در فارسی از ترکیب "زبان" و پسوند "-ی" به وجود آمده است. این کلمه به معنای مرتبط به زبان یا مربوط به زبان می‌باشد و می‌تواند به شکل‌های مختلفی در جملات به کار رود. در ادامه به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه می‌پردازیم:

1. نوع کلمه: "زبانی" صفت است و می‌تواند به عنوان توصیف‌کننده‌ای برای اسم‌ها به کار رود.

   • مثال: "زبان شناختی" (توصیف‌کننده برای زبان)

2. ترکیب‌ها: "زبان" می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود و معانی مختلفی را ایجاد کند.

   • مثال: "زبان‌شناسی" (علم مطالعه زبان‌ها)

3. توافق صداقتی: صفت "زبانی" باید با اسم‌هایی که توصیف می‌کند از نظر جنس (مؤنث و مذکر) و تعداد (مفرد و جمع) توافق کند.

   • مثال: "مطالب زبانی" (جمع) و "مفهوم زبانی" (مفرد)

4. نحو و ساختار جملات: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به کار رود و ساختار جملات را تحت تأثیر قرار دهد.

   • مثال: "زبان فارسی دارای ویژگی‌های زبانی خاصی است."
5. علامت‌گذاری و نگارش: در نوشتار، توجه به نکات نگارشی از جمله فاصله‌گذاری و صحیح‌نویسی بسیار مهم است. کلمه "زبانی" باید به درستی و بدون اشتباه نوشته شود.

توجه به این قواعد می‌تواند در نوشتار و گفتار به شما کمک کند تا از کلمه "زبانی" به درستی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "زبانی" در جملات مختلف آورده شده است:

1. توانایی برقراری ارتباط زبانی در یادگیری زبان‌های جدید بسیار مهم است.
2. مهارت‌های زبانی او در هنگام ارائه‌ مطالب بسیار تاثیرگذار بود.
3. برخی از مشکلات زبانی می‌توانند ناشی از اختلالات گفتاری باشند.
4. استفاده از واژگان مناسب می‌تواند به بهبود بیان زبانی کمک کند.
5. در کلاس‌های آموزش زبان، بر روی تقویت مهارت‌های زبانی دانش‌آموزان تمرکز می‌شود.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!