کلمه "ارسال نمودن" از دو بخش تشکیل شده است: "ارسال" و "نمودن". استفاده صحیح و نگارشی این ترکیب به قواعد خاصی بستگی دارد که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود:

1. صرف و نحو: "ارسال" به معنای فرستادن یا ارسال کردن است و معمولاً به‌عنوان مصدر (اسم فعل) به کار می‌رود. "نمودن" نیز به معنای انجام دادن یا به نمایش گذاشتن است. به‌طور کلی، در زبان فارسی، عبارات "ارسال کردن" و "نگه‌داشتن" بیشتر از "ارسال نمودن" و "نگه‌داشتن نمودن" رایج هستند.

2. استفاده از افعال: در زبان فارسی، معمولاً از فعل "کردن" به عنوان فعل کمکی برای معانی حرکتی یا عملی استفاده می‌شود. بنابراین، عبارت "ارسال کردن" خلاف "ارسال نمودن" بیشتر به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • صحیح: "کالا را ارسال کرد."
   • نادرست: "کالا را ارسال نمود."

3. نگارش صحیح: در نوشتار رسمی و مکاتبات اداری، ترجیح بر این است که از عبارات ساده و واضح استفاده شود. به‌جای "ارسال نمودن" بهتر است از "ارسال کردن" استفاده شود تا جریان بی‌نقص و سلیس زبان حفظ شود.

4. استفاده در مکاتبات رسمی: در مکاتبات رسمی، گاهی "ارسال نمودن" در متون حقوقی یا اداری دیده می‌شود، اما باید توجه داشت که این استفاده کمتر رایج و بیشتر به سبک متون ادبی و رسمی مربوط می‌شود.

بنابراین، برای نگارش صحیح و پایدار در زبان فارسی، بهتر است از "ارسال کردن" استفاده شود.