عبارت «سبق اللسان» به معنای بیان ناخواسته یا گفتن چیزی است که نباید گفته می‌شد. برای نوشتن و استفاده از این عبارت در متن‌های فارسی، می‌توان به قواعد زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: این عبارت به‌صورت صحیح باید نوشته شود. معمولاً به‌صورت «سبق الفم» یا «سبق اللسان» استفاده می‌شود. در متن‌های رسمی و ادبی، استفاده از «سبق اللسان» رایج‌تر است.

2. استفاده در متن: این عبارت معمولاً در متون ادبی، شعرها یا نوشته‌هایی استفاده می‌شود که به توصیف احساسات و عواطف انسانی مربوط می‌شود. همچنین در متن‌های روانشناسی یا اجتماعی نیز ممکن است به کار رود.

3. علامت‌گذاری: اگر این عبارت در وسط جمله آورده شود، معمولاً نیازی به کاما یا علامت‌گذاری خاصی ندارد، مگر این‌که بخواهید تأکید بیشتری بر آن بگذارید.

4. معنای ضمنی: استفاده از این عبارت ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد، به‌ویژه اگر مخاطب با این اصطلاح آشنا نباشد. در این صورت می‌توانید به مفهوم آن در جمله‌ای توضیح دهید.

5. سازگاری با بافت متن: این عبارت بهتر است در متنی به کار رود که فضای آن به بیان احساسات و تجارب شخصی مربوط باشد تا به خوبی با معنای خود سازگار شود.

به‌طور کلی، توجه به این نکات می‌تواند کمک کند تا از عبارت «سبق اللسان» به‌درستی و به‌طور مؤثر استفاده شود.