کلمه "شخصی" در زبان فارسی به عنوان صفت به کار می‌رود و به معنای "مربوط به شخص" یا "خصوصی" است. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و کاربردی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار درست: "شخصی" به همین شکل نوشته می‌شود و باید به دقت از اشتباهاتی مانند "شخصى" بپرهیزید، زیرا در فارسی نوشتار صحیح با "ک" فارسی است.

2. ترکیب‌ها: "شخصی" می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود و عبارات مختلفی را بسازد. مثلاً:

   • "اطلاعات شخصی"
   • "مسائل شخصی"
   • "زندگی شخصی"

3. جمع و مفرد: این کلمه صفت است و بنابراین به تنهایی جمع نمی‌شود، اما می‌تواند به اسمی که توصیف می‌کند، بستگی داشته باشد. مثلاً:

   • "اطلاعات شخصی" (جمع)
   • "مسئله شخصی" (مفرد)

4. نشانه‌های تکیه: در جملات، شما می‌توانید از "شخصی" به عنوان صفت استفاده کنید:

   • "او یک فرد شخصی است."
   • "مسائل شخصی خود را باید حل کند."

5. نکات معنایی: استفاده از "شخصی" ممکن است بار معنایی خاصی داشته باشد. مثلاً در برخی از متن‌ها به تبعیضات یا حریم خصوصی اشاره داشته باشد.

6. استفاده در متون رسمی و غیررسمی: کلمه "شخصی" در هر دو نوع متن رسمی و غیررسمی به طور گسترده استفاده می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل موثری از کلمه "شخصی" در نگارش خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "شخصی" در جملات آورده شده است:

1. او یک نظر شخصی دارد که با دیگران متفاوت است.
2. برای حفظ حریم شخصی، بهتر است اطلاعات خود را با دقت به اشتراک بگذارید.
3. در این رویداد، هنرمندان شخصی آثار خود را به نمایش گذاشتند.
4. صحبت‌هایش درباره تجربیات شخصی‌اش بسیار دلنشین بود.
5. من همیشه سعی می‌کنم نظرات شخصی‌ام را به طور محترمانه بیان کنم.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!