کلمه "شکوه" در زبان فارسی به معنای عظمت، بزرگی، و جلال است و در جملات و متون مختلف کاربردهای گسترده‌ای دارد. در ادامه به برخی از نکات گرامری و نگارشی پیرامون این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه استفاده:

   • "شکوه" به عنوان اسم به کار می‌رود. به عنوان مثال: "شکوه این بنای تاریخی خیره‌کننده است."

2. جمع‌سازی:

   • جمع کلمه "شکوه" به صورت "شکوه‌ها" است. به عنوان مثال: "شکوه‌های درختان بلوط در این جنگل حیرت‌انگیز است."

3. صفت:

   • می‌توان از "شکوه" به عنوان صفت نیز استفاده کرد. به عنوان مثال: "او در میان جمع با شکوه و عظمت ایستاده بود."

4. قید:

   • "شکوه" ممکن است به عنوان یک ویژگی در جملات توصیفی به کار رود. به عنوان مثال: "این رویداد با شکوه برگزار شد."

5. ترکیب:

   • واژه "شکوه" می‌تواند در ترکیب‌های مختلف نیز به کار رود، مانند "شکوه طبیعت" یا "شکوه پیروزی."

6. نگارش:

   • در نگارش، به اصل کلمه "شکوه" و نوشتن درست آن (با توجه به علامت‌های نگارشی) توجه شود. همچنین، در جملات به بکارگیری درست جامعه واژگان و قواعد دستوری توجه کنید.
7. توجه به سیاق:
   • بسته به سیاق جملات، ممکن است تطابق مفهومی داشته باشد. به عنوان مثال، به جای "شکوه" در برخی موارد می‌توان از کلمات مشابهی مانند "عظمت" یا "جلال" نیز استفاده کرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی و زیبایی از کلمه "شکوه" در متون و نگارش‌های خود بهره بگیرید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "شکوه" در جملات مختلف آورده شده است:

1. شکوه طبیعت در فصل بهار، دل هر بیننده‌ای را می‌رباید.
2. معماران با طراحی‌های خلاقانه، شکوه ساختمان‌های تاریخی را حفظ کرده‌اند.
3. تاریخ غنی ایران مملو از شکوه‌های بزرگ فرهنگی و هنری است.
4. شکوه مراسم عروسی آنها همه را تحت تأثیر قرار داد.
5. در این جشنواره، شکوه و عظمت هنرهای سنتی به نمایش گذاشته شد.

امیدوارم این جملات کمک‌کننده باشند!