کلمه «اژدها» به معنای موجود افسانه‌ای و معمولاً بزرگ و ترسناک است که در فرهنگ‌های مختلف وجود داشته است. درباره نگارش آن، توجه به چند نکته مهم است:

1. خط و نوع نگارش:

   • «اژدها» به‌صورت صحیح و بدون تغییرات اضافی نوشته می‌شود.
   • املای صحیح آن به شکل «اژدها» است و باید از نوشتن آن به صورتی دیگر مثل «اژده‌ها» پرهیز کرد.

2. جدا یا پیوسته نوشتن:

   • این کلمه یک واژهٔ مستقل است و به‌تنهایی نوشته می‌شود. آن را نمی‌توان به دو قسمت تقسیم کرد.

3. استفاده از تلفظ صحیح:

   • تلفظ این کلمه به‌صورت «اَژدَها» است. توجه به حروف و مخارج آن مهم است.

4. نگارش در متن:

   • هنگام نوشتن متون، «اژدها» می‌تواند به عنوان یک نماد یا موجود افسانه‌ای در داستان‌ها و شعرها مورد استفاده قرار گیرد.
5. قواعد نگارشی:
   • در جمله‌بندی‌ها باید توجه داشت که «اژدها» می‌تواند به‌عنوان فاعل، مفعول یا صفت در جملات به کار رود، پس باید با سایر اجزای جمله هماهنگی داشته باشد.

اگر چه «اژدها اوبار» به‌طور خاص شناخته‌شده نیست و ممکن است به داستان خاصی اشاره کند، در صورت وجود بافت و محتوای بیشتر می‌توان نکات نگارشی و دستوری مرتبط بیشتری ارائه کرد.