کلمه "شهره" در زبان فارسی به معنای "مشهور" یا "معروف" است. استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی در مورد آن می‌تواند به وضوح نوشتار کمک کند. در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

۱. نوشتار صحیح: کلمه "شهره" به همین صورت و با همان اعراب نوشته می‌شود. لازم به ذکر است که این کلمه دارای "ه" پایانی است و در نوشتار باید به این نکته توجه شود.

۲. جمله‌سازی: "شهره" معمولاً در جملات به عنوان صفت استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "او در بین هنرمندان شهره است."

۳. نکات معنایی: این کلمه علاوه بر معنای مشهور بودن، ممکن است در بافت‌های مختلف معنای خاص‌تری نیز داشته باشد. به عنوان مثال، در ادبیات می‌تواند به مفهوم محبوب بودن در میان مردم نیز اشاره کند.

۴. ترکیب با دیگر واژه‌ها: "شهره" را می‌توان با دیگر واژه‌ها ترکیب کرد، مانند "شهره جهانی" یا "شهره محلی"، که در این صورت لازم است قواعد ترکیب‌های زبانی رعایت شود.

۵. استفاده در شعر و ادبیات: "شهره" در ادبیات فارسی به عنوان یک واژه زیبا و معنادار به کار می‌رود و می‌توان آن را در شعرها و نثرهای ادبی به کار برد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "شهره" به درستی در نوشتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "شهره" در جمله آورده شده است:

1. آن هنرمند به خاطر آثارش در دنیا شهره خاصی پیدا کرده است.
2. این برند به کیفیت بالا و طراحی‌های منحصر به فردش در بازار شهره است.
3. شخصیت تاریخی او به خاطر فداکاری‌هایش در میان مردم شهره شده است.
4. در دنیای فوتبال، او به دلیل مهارت‌هایش در گلزنی شهره است.
5. این کتاب به خاطر داستان جالبش در بین جوانان شهره گردیده است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!