کلمه "شیاف ابیض" به معنای شیاف‌هایی است که دارای خصوصیات یا رنگ سفید هستند. برای نگارش صحیح این ترکیب و رعایت اصول قواعد فارسی و نگارشی نکات زیر را باید مد نظر قرار داد:

1. رعایت حروف بزرگ و کوچک: در فارسی، استفاده از حروف بزرگ تنها در ابتدای جملات و نام‌های خاص مجاز است. بنابراین "شیاف ابیض" با حروف کوچک نوشته می‌شود.

2. فاصله‌گذاری: بین کلمات "شیاف" و "ابیض" فاصله وجود دارد. در فارسی، فاصله بین کلمات پدیده‌ای طبیعی است.

3. تلفظ درست: برای استفاده درست از این کلمات، تلفظ صحیح آن‌ها اهمیت دارد. واژه "شیاف" به صورت "شیاف" و "ابیض" به صورت "ابیض" تلفظ می‌شود.

4. نحو و نحو خاص: واژه "شیاف" به عنوان اسم و "ابیض" به عنوان صفت در نظر گرفته می‌شود. این ترکیب به معنای "شیاف‌های سفید" است.

5. استفاده در جملات: اگر بخواهید از این ترکیب در یک جمله استفاده کنید، می‌توانید بگویید: "این دارو به صورت شیاف ابیض تجویز شده است."

با رعایت این نکات، می‌توان ترکیب "شیاف ابیض" را به درستی به کار برد. اگر سؤال خاصی در ارتباط با این موضوع دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.