کلمه "شیر پنیر" به ترکیب دو واژه "شیر" و "پنیر" اشاره دارد. در زبان فارسی، برای نوشتن و استفاده از این ترکیب، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. فاصله بین دو کلمه: در فارسی، وقتی دو کلمه به هم مرتبط هستند و معنی خاصی را می‌رسانند، معمولاً با یک فاصله نوشته می‌شوند. بنابراین "شیر پنیر" به این شکل صحیح است.

2. علامت‌گذاری: اگر "شیر پنیر" در وسط جمله استفاده شود، باید به قواعد کلی نگارش توجه کرد. مثلاً در انتهای جمله یا در زمان نقل‌قول ممکن است از نقطه، ویرگول یا سایر علامات نگارشی استفاده شود.

3. حروف اول بزرگ: در زبان فارسی، معمولاً حروف اول اسم‌ها (و کلمات خاص) در ابتدای جمله بزرگ نوشته می‌شوند. در اینجا "شیر" و "پنیر" جزء کلمات عادی هستند، بنابراین نیاز به بزرگ‌نویسی ندارند، مگر اینکه در اول جمله قرار بگیرند.

4. معانی: "شیر پنیر" به طور کلی به ترکیبی اشاره دارد که از شیر، پنیر تولید می‌شود. این نکته مهم است که در زمان نگارش، مفهوم آن مشخص و واضح باشد.

5. ترکیب‌های دیگر: در برخی موارد ممکن است "شیر پنیر" به عنوان یک ماده غذایی خاص یا نوعی چاشنی به کار رود. در این صورت، توجه به سیاق جمله و مفاهیم مرتبط با آن اهمیت دارد.

به طور کلی، در استفاده از "شیر پنیر" در نوشته‌های فارسی، رعایت فاصله و نگارش صحیح کلمات از اهمیت بالایی برخوردار است.