آتش نشان

کلمه "آتش‌نشان" یک ترکیب مرکب در زبان فارسی است که به شخصی اشاره دارد که وظیفه‌اش اطفاء حریق و نجات افراد در زمان آتش‌سوزی است. در نوشتن این کلمه، باید به چند نکته توجه کنید:

1. نقطه‌گذاری: کلمه "آتش‌نشان" به صورت چسبیده و بدون فاصله نوشته می‌شود. در این ترکیب، حرف "آتش" و "نشان" با یک نیم‌فاصله (ـ) از یکدیگر جدا می‌شوند.

2. نحوه‌ نوشتار: کلمه به شکل "آتش‌نشان" صحیح است و نباید به عنوان دو کلمه مستقل ("آتش" و "نشان") نوشته شود.

3. علامت‌گذاری: در جملات، اگر این کلمه در ابتدای جمله باشد، با حروف بزرگ شروع می‌شود. مثلاً: "آتش‌نشان‌ها در محل حادثه حاضر شدند."

4. جمع: برای جمع بستن این کلمه به "آتش‌نشان‌ها" تبدیل می‌شود. به این ترتیب می‌توان گفت: "آتش‌نشان‌ها به سرعت به محل حادثه رسیدند."

5. تلفظ: تلفظ صحیح کلمه "آتش‌نشان" به صورت "آتش‌نَشان" است که هم در گفتار و هم در نوشتار باید مورد توجه قرار گیرد.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از کلمه "آتش‌نشان" به درستی در نوشته‌ها و مکالمات خود استفاده کنید.

1. آتش نشانان هر روز به دنبال آمادگی برای مقابله با آتش‌سوزی‌ها و نجات جان مردم هستند.
2. در حادثه‌ی آتش‌سوزی، آتش نشانان به سرعت به محل حادثه رسیدند و اقدام به خاموش کردن آتش کردند.
3. کودکان با دیدن آتش نشانان در حال کار، به درک اهمیت نقش آن‌ها در حفظ ایمنی جامعه پی می‌برند.