کلمه "طرد" در زبان فارسی به معنی دور کردن، رد کردن یا پذیرش نکردن چیزی یا کسی به کار می‌رود. در زیر به قواعد نگارشی و نحوه استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتار

• "طرد" به صورت صحیح و بدون هیچ گونه علامت خاصی نوشته می‌شود.

2. جمله‌سازی

• این کلمه معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که شامل مفهوم رد یا دور کردن هستند. به عنوان مثال:
  • "او به دلیل رفتار ناپسند خود، از گروه طرد شد."
  • "ما هرگونه تبعیض را طرد می‌کنیم."

3. صرف و نحو

• "طرد" به عنوان یک اسم و همچنین به عنوان یک فعل (فعل ماضی: طرد شد) استفاده می‌شود.
• این کلمه می‌تواند در مواقع مختلف به صورت‌های گوناگون ترکیب شود:
  • طرد اجتماعی
  • طرد شغلی

4. همراهی با حروف اضافه

• این کلمه معمولاً با حرف اضافه "از" به کار می‌رود، مثلاً: "طرد از جامعه"، "طرد از گروه".

5. هم‌نشینی

• "طرد" می‌تواند با دیگر واژه‌ها هم‌نشینی داشته باشد و مقاصد مختلفی را به تصویر بکشد. مثلاً:
  • "طرد شدن" (فعل)
  • "طرد دیگران" (اسم)

6. استفاده در متون رسمی و غیررسمی

• "طرد" می‌تواند در هر دو نوع متن رسمی و غیررسمی به کار برود. در متن‌های علمی و تحقیقی معمولاً با دقت بیشتری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با رعایت این نکات و قواعد، می‌توان به درستی از کلمه "طرد" در نوشتار خود استفاده کرد.

1. او به دلیل نظرات متفاوتش از گروه دوستانش طرد شد.
2. طرد شدن از جامعه می‌تواند تأثیرات روانی عمیقی بر فرد بگذارد.
3. باید از طرد کردن دیگران خودداری کنیم و به تفاوت‌ها احترام بگذاریم.