عبارت "طلسم افتادن" در زبان فارسی به معنای دچار شدن به طلسم یا جادو است. برای استفاده درست از این عبارت، چند نکته نگارشی و دستوری وجود دارد:

1. تلفظ و هجا: هر دو جزء "طلسم" و "افتادن" به درستی باید خوانده شوند. "طلسم" به معنای جادو یا نیروی غیرطبیعی، و "افتادن" به معنای دچار شدن یا تاثیر گرفتن است.

2. نحو و ساختار: در این ترکیب، "طلسم" به عنوان مفعول و "افتادن" به عنوان فعل در نظر گرفته می‌شود. بنابراین می‌توانیم بگوییم که شخصی دچار "طلسم افتادن" شده است.

3. فعل مناسب: هنگام استفاده از این عبارت، معمولاً با افعالی مانند "دچار شدن" یا "مبتلا شدن" به کار می‌رود. به عنوان مثال: "او به طلسم افتاد" یا "او دچار طلسم افتادن شد".

4. استفاده در جملات: می‌توان از این عبارت در جملات مختلف بهره جست. به عنوان مثال:

   • "بعد از آن حادثه، احساس می‌کرد که به طلسم افتاده است."
   • "در داستان‌ها می‌خوانیم که برخی انسان‌ها به طلسم افتاده‌اند."
5. نگارش: در نوشتار رسمی، بهتر است از این عبارت در جملات کامل و با رعایت قواعد نگارشی استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که استفاده از عبارات مرتبط با جادو و طلسم، به ویژه در متون علمی یا رسمی، ممکن است مورد انتقاد قرار گیرد. لذا در انتخاب واژه‌ها دقت کنید.