کلمه "ظریف الطبع" ترکیب دو کلمه "ظریف" و "الطبع" است که به معنای نازک‌طبع یا با طبع لطیف به کار می‌رود. برای نوشتن و استفاده صحیح از این ترکیب در زبان فارسی، چند نکته و قاعده نگارشی وجود دارد:

1. استفاده از ویرگول: هنگام استفاده از این اصطلاح در جملات، ممکن است نیاز باشد تا ویرگول‌ها یا نشانه‌های نگارشی مناسب به کار برده شوند. به عنوان مثال: "او نه تنها شاعر است، بلکه ظریف الطبع نیز هست."

2. نوشتار صحیح: ترکیب "ظریف الطبع" باید به صورت جدا و با عربی‌نویسی درست ("الطبع") نوشته شود. بنابراین، نوشتار درست آن به این صورت است: "ظریف الطبع".

3. توجه به معنا: این اصطلاح در وصف شخصیت یا ویژگی‌های فردی به کار می‌رود، بنابراین در جملات توصیفی مناسب‌تر است.

4. قافیه و سبک خاص: اگر در شعر یا نثر ادبی از این اصطلاح استفاده می‌شود، باید به قافیه و سبک ادبی جمله توجه شود تا هماهنگی لازم ایجاد گردد.

به عنوان مثال:

• "او شاعری است ظریف الطبع که کلماتش دلنشین هستند."

با رعایت این قواعد، می‌توان از ترکیب "ظریف الطبع" به درستی و به طور مؤثر در نوشتار فارسی استفاده کرد.