عارض

معنی کلمه عارض

معنی واژه عارض

معنی‎ - 1 رخ رخساره ‎ - 2 پهني گردن
‎ - 3 لشکر شمار سالار سپاه ‎ - 4 ابر
سايه دار ابر بارنده ‎ - 5 ديواره
ديواره و آسمانه ي کجاوه ‎ - 6 پرده ‎ - 7 کوه
‎ - 8 نالشگر داد خواه ‎ - 9 تاوريده
زبانزد فرزاني فتاده ‎ - 10 پيشامد
‎ - 1 عرض کننده . ‎ - 2 عرض دهنده لشکر
سالار سپاه . ‎ - 3 تظلم کننده شکايت
کننده شاکي متظلم جمع عارضين .
‎ - 4 (اسم) آن چه براي شخص پيش
آيد حادثه اتفاق عارضه .
‎ - 5 صفحه صورت رخساره . ‎ - 6 صورت چهره
‎ - 7 ابر که سايه افکند. ‎ - 8 محمول خارج از
ذات چيزي را عارض بر آن گويند و آن اعم از
عرض است زيرا شامل صورت هم ميشود و صورت
جوهر است زيرا عارض بر هيولي مي شود .
يا عارض وجود . آن چه در ظرف وجود عارض
شود که وجود معروض را مدخليت در عروض
عارض باشد . يا عارض ماهيت . آن چه
منشا عروض ذات باشد و يا ماهيت باشد
مانند عروض وجود بر ماهيت . ‎ - 9 کشف نور
ايمان و فتح ابواب عرفان و رفع حجب
از جمال حقيقت و عيان و هر چه در فتح
و فتوح باشد .
مترادف1- چهر، چهره، رخ، رخسار، رو، روي، سيما، صورت، گونه 2- اتفاق، حادثه 3- دادخواه، شاكي، شكواگر، متظلم
انگلیسیcheeks, complainant, plaintiff, disaster
عربیالخدين
ترکیara sıra
فرانسویoccasionnel
آلمانیgelegentlich
اسپانیاییocasional
ایتالیاییoccasionale
مرتبطشاکی، مدعی، خواهان