کلمه "عروسی کردن" در زبان فارسی به معنای برگزاری مراسم عروسی یا ازدواج است. برای استفاده درست از این عبارت و نگارش آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. جایگاه فعل در جمله: "عروسی کردن" به عنوان فعل مرکب عمران می‌تواند در جملات مختلف به کار برود. مثلاً:

   • آنها تصمیم دارند عروسی کنند.
   • ما عروسی کردن را به تأخیر انداختیم.

2. استفاده از "در حال": در زمان‌هایی که به انجام عمل اشاره داریم، می‌توان گفت:

   • ما در حال عروسی کردن هستیم.

3. توجه به معنای جمله: این ترکیب بیشتر در محاورات غیررسمی و در مکالمات روزمره به کار می‌رود. در متون رسمی‌تر، به‌جای استعمال "عروسی کردن"، ممکن است از تعبیرات دیگری مانند "مراسم ازدواج" یا "برگزاری عروسی" استفاده شود.

4. نکات نگارشی:
   • در نوشتار رسمی، به نشانه‌های نگارشی (خط فاصله، ممیز و ...) دقت کنید.
   • حروف وسط جمله باید به درستی و با توجه به املاء صحیح استفاده شوند.

در نهایت، برای استفاده درست از "عروسی کردن"، توجه به بافت و نوع نوشتار می‌تواند بسیار مؤثر باشد.