کلمه "آتی الذکر" به معنای "ذکر شده در آینده" یا "ذکری که در آینده به آن اشاره خواهد شد" است. این عبارت معمولاً در متون رسمی، علمی و حقوقی استفاده می‌شود. در نگارش صحیح این عبارت و استفاده‌ی آن، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: عبارت "آتی الذکر" به شکل درست باید نوشته شود. توجه کنید که کلمات به صورت جداگانه و دقیق نوشته شوند.

2. مکان استفاده: این عبارت معمولاً در جملاتی استفاده می‌شود که به موضوعی خاص در متن اشاره دارند. مثلاً: "در بند بعدی به موارد آتی الذکر پرداخته خواهد شد."

3. علامت‌گذاری: در جملات رسمی، استفاده از ویرگول یا سایر نشانه‌های نگارشی به بهبود خوانایی متن کمک می‌کند. به عنوان مثال: "موضوعات آتی الذکر، شامل..."

4. رسمیت: این عبارت معمولاً در متون رسمی، اداری یا علمی به کار می‌رود و در نوشتارهای غیررسمی کمتر رایج است.

5. سازگاری با جملات: وقتی از "آتی الذکر" استفاده می‌کنید، بهتر است جملات شما هماهنگی و انسجام داشته باشند. از نظر ساختاری مطمئن شوید که جمله به درستی مفهوم را منتقل می‌کند.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "آتی الذکر" به درستی و به صورت مؤثر استفاده کنید.